Necati Gündüz Hoca’nın Kaleminden: Bencillik

Necati Gündüz Hoca yazdı: Bencillik

Dünyada sebebi bencillik olmayan hiçbir kötülük yoktur. Bencil kelimesi, kendini herkesten ve her şeyden daha değerli gören olarak açıklanan kavramlardan biridir. Türk Dil Kurumuna göre bencil kelimesinin anlamı ise, yalnız kendini düşünüp çıkarlarını herkesin çıkarlarından üstün tutan olarak ifade edilir. Bencil kavramı için ayrıca hodbin, hodkam ve egoist de denilmektedir. Bu nedenle bencil kimseler toplumda güven duyulmayan, kabul görmeyen insanlar olarak ifade edilmektedir.

Onlara yaptığınız bir iyiliği, bir davranışı yapmaya mecburmuşsunuz gibi davranırlar. Bencil birine iyilik yaptığınızda, şükran duymazlar ve özel muameleyi hak ettiklerini düşünürler. Davranışlarının sahte olduğunu anlarsınız. Çok iyi rol yaparlar, sizden nefret dahi etseler seviyormuş gibi sahte davranışlarda bulunurlar. Kafanızı karıştırmaya çalışırlar. Bencil bir arkadaş, sizin sık sık aklınızı karıştırmaya çalışır. Kendi yeteneklerinizden ve değerinizden şüphe etmenizi sağlar. Bencil insanlar becerikli manipülasyonculardır. Kendinizden sürekli şüphe etmenizi isterler. Başkalarını kendi çıkarları için kullanırlar. Yaptıklarının yanlış olduğunun farkına bile varmazlar. Kendilerinde hiç suç bulmazlar, hep karşıdaki insanları kullanırlar. Sürekli Özel ilgi isterler. Kendilerini hep dünyanın merkezinde sanırlar. Egolarını asla tatmin edemezsiniz. Kendisi mutsuz diye herkesi mutsuz etmek isterler. İnatçıdırlar. Haksız da olsalar inat etmekten gocunmazlar. İllaki bunların istedikleri olacak. Empati duygusundan da haberleri yoktur.

Ülkemizde yaşadığımız bu sıkıntılı dönemin en önemli sebebi de işte bu bencillik ve ne oldum deliliğidir. Bu siyasi iktidar döneminde hasbelkader bir kapıcılık görevi bulan kişi nin kendisini o müessesenin sahibi olarak görmeye başlaması boğazımıza kadar battığımız bencillik illetinin yukarıdan aşağıya toplumun başına nasıl bir bela olduğunun en büyük kanıtlarından bir tanesidir. Trafikte önünüzü kesen aracın sürücüsünü uyardığınız zaman belindeki silahı alıp aracından iniyor oldu bu ülkede. Hasbelkader kıldığı namazı, allaha lütfediyormuş gibi resmini çekip sosyal medyada paylaşıyor artık insanlar. En görülmemesi gereken şeyleri görür, görülmesi gereken şeyleri görmez olduk görgüsüzlükten.

Bir saat adaletle hükmetmek, bir yıllık ibadetten daha hayırlıdır diyen peygamberin ümmeti olduğunu iddia edenler. Birilerinin hakkını çiğneyerek hile ve hurda ile ülkenin bütün makamlarını peşkeş çektiler. Ülkede tek yetenekleri yandaş olmak olan ne kadar liyakatsiz basiretsiz varsa köşebaşlarını tuttu bu ülkede. Ülkenin ekonomiden sorumlu bakanı göle maya çalar gibi ya tutarsa demeye başladı bu ülkede.

Tanrı tanımaz Nietzsche’ye göre, sadece Tanrı gerçekse ahlakın gerçekliği vardır. Ve ahlak, Tanrı’ya inanıp inanmamakla ayakta kalır ya da yıkılır. Ulaştığımız yüksek ahlaktan dolayı! kuran kurslarındaki tecavüz haberlerinin olmadığı gün kalmadı maalesef.

Elimizde kalanlara gelince: Ölümü yüceltip güzel yaşamayı aşağılamaya, Dini yüceltip bilime kayıtsız kalmaya, Lideri yüceltip, aklı ve iyi sistem kurmayı aşağılamaya, Duyguları yüceltip mantığı küçümsemeye, Müteahhitti yüceltip, mühendisi aşağılamaya, Üniversitelerle değil, camileriyle gurur duymaya, namaz kılıyor diye zalimi zorbayı beğenmeye, Ev kadınlığını yüceltip, kariyer yapan kadını aşağılamaya, Sözü yüksek olanı değil, sesi yüksek olanı iyi lider sanmaya, üretime dayalı çözümler üretmek yerine lidere tapmaya, Standart sahibi olmak yerine, düştükçe “beterin beteri var” diye kendini avutmaya başladık. eskiden Ortadoğulular ülkelerinin sıkıcılığından kaçıp, nefes almak için turist olarak Türkiyeye geliyordu, artık başka yerleri tercih ediyorlar. Çünkü Türkiyenin yöneticileri gittikçe ülkemizi Ortadoğululaştırıyor.

Matbaanın 33 yıl geç geldiği bir topluma, mantık da olması gerekenden 30 yıl sonra geliyor. Neyin en mantıklı çözüm olduğuna karar vermeden önce 30 yıl kavga ediliyor.