ADVİYE ERTEKIN YÜKSEL YAZDI
“AKLIMDAKİ İSKENDERUNUM “
Genelde işim gereği çıktığımda . Her yere yaya giderim . Tabii ki bu dolmuş gerektiren yerler dışında… Her yürüyerek gittiğim yerlerde benim yıllar önceki İSKENDERUN hayalim depreşir . Çocukluğumda ilk gelişimde . Denizi hayal ederek yol bitmişti . Oysa denizi , şimdiki İSÜMEDEN sonraki virajdan sonra görmeye başlardık . Zaten o günlerde yerleşime açık değildi oralar . Her yer yemyeşil ormanlıktı . Hatta “Pac meydanı’na kadar her yer boştu . Pac meydanında bir benzin istasyonu . Sol tarafında bir küçük çocuk parkı , ve hemen yanında KERVAN SİNEMASI vardı . Şimdiki döner ve kelle paça satan o dükkanların yerinde . Kocaman güzel bir bahçenin içinde ise . Çok güzel bir ev vardı . Bahçenin duvarlarından aşan saat çiçekleri , begonviller sarkardı .
Evler derseniz; hep iki veya dört merdivenle çıkılan bir balkon girişli olurdu . Yürürken bu eskiyi hayal ederek Şehit Pamir caddesinde buldum kendimi . Ankara’da okurken Ulus’ta bir bir caddenin de aynı isimde olduğunu görmüştüm .
Şehit Nuri Pamir 1952 yılında Kore’de sıcak savaş esnasında şehit olmuş bir ALBAY olarak aklımda kalmıştı . O caddeden her geçişte ona saygı duyar ve dua ederim .
İskenderun’da tüm yollar denize çıkar .
İlerliyorum ve yine çok eskileri anarak kendimi İSKENDERUN LİSESİ’nin önünde buldum. Üzüntüm artık tavan yapmıştı . Bu caddenin en efsanevi binası . Aynı zamanda çok kişilere eğitim vermiş . Üniversite sınavlarında sıralamaya girmiş . Çok değerli öğretmenlerin görev yaptığı bir okul .
Fakat şimdilerde o eski binadan çocuklarımızın sesi yok . O bina ki kaderine terk edilmiş . Çatının kiremitleri arasında çimenler çıkmış .
Oysa bu bina bir bakımla (restore) edilse kullanılabilir hale gelir . Bu binanın dışında iki binası yıkılmış .
Bina 1890 yılında rahip ve rahibe okulu olarak açılmış . Osmanlı devleti Türk çocuklarının da okutulması kaydı ile izin verilmiştir . Bir nevi ana okulu eğitimi veriliyormuş bu okulda . Yani Osmanlı’nın medrese eğitimi gibi .
Okul Hatay’ın ilhakından sonra 1901 yılında Lise olarak eğitime başlamış .
Benim dayım ve oğlum bu liseden mezun . İlgililerin inşallah dikkatini çeker de. Aslına uyularak restore edilir .
Bu eski güzel binalardan zaten çok az kaldı . Benim zevk alarak baktığım bu binalar korunsun derim:
Şimdiki ve eski Kaymakamlık Binası .
Deniz Müzesi ,
Gazeteciler Cemiyeti Binası Ve de sahildeki Fransız Elçiliği ,
Eski Hastane ,
Mithatpaşa İlkokulu Eski Binası ve bunun gibi garip kalmış binalar . Fakat halen ilgi ve sevgi ile baktığım binalar bunlar .
Benim kendi memleketim Kilis’te de eski KİLİS evlerinin koruması içinde aynı şeyleri düşünüyor ve arzu ediyorum .
Yetkililerin bu tür konuları düşündüklerinden eminim . Fakat binaların bakımı gecikirse onları kaybedebiliriz .
Benim tanıdığım ve her geçişte: “Sanki beni gören yok mu ?” diyen bu binalara ne olur sahip çıkalım .
Sağlıkla ve esenlikle kalın..
ADVİYE ERTEKIN YÜKSEL / İSKENDERUN
