İrfan O. Hatipoğlu
Son aylar da yaşamımız alt üst oldu. Beslenme alışkanlıklarımız, iş yaşamımız, dostlarımıza kucaklama, ziyaret biçimi kısacası yaşamımızın tüm alanında yeni düzenlemeler yaptık, yeni alışkanlıklar edindik. Bu kadar büyük değişikliği bir virüs neden oldu.
Onunla mücadele etmek için de bireyler ve ülkeler maddi manevi kaynaklarını seferber etmekte. Bu çabalar sonuç verir mi bilmiyorum. Ama bir koşulda doğa bu sorunu halledecektir.
Bilmemiz gereken, hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağıdır.
Öncelikle zamanı doğru okumak zorundayız.
Doğru okumanın çıkış noktası da doğa karşı işlediğimiz suçları tekrarlamamak. Hataylılar olarak doğa karşı işlenen suçlarda sicilimiz bozuk. Dünyanın en verimli, eşsiz ekosistemi bulunan Amik Ovasını yaptığımız müdahalelerle nasıl aptallaştırdığımızı yaşayarak görüyoruz.
Bununla yetinmedik…
Yanı başımızda bulunan, eşsiz doğal yapıya, biyo çeşitliliğe sahip Amanosları yakaladığımız yerinden kemirmeye başladık. Biyo çeşitliliği Amanosun eteklerinden yukarı (tepelerine) itiyoruz. Eteklerine betonlaştırarak ova-dağ birlikteliğine kopardık.
Ekosistemi parçalayarak Amik Ovasını ağzını açmış Ejderhayı dönüştürerek yutmasının önünü açtık. Üretici köylümüzü/çiftçimizi yoksullaştırdık, yurtların sökerek “kent varoşu muhaciri” durumuna düşürdük.
Pandemi sonrası yeniden yaşama dönerken, ilk yapmamız gereken listenin başında “doğayı korumayı” koymalıyız. Ekosistemi parçalanmış ve biyo çeşitliliği yok edilmiş Amik Ovası ve Amanosların bizlere bir katkısı olmaz. Üzülmenin dışında… Ya da yükümüzü sarıp muhacir olmanın…
Mustafa Kemal’in dediği gibi “Vatan mevzu bahisse gerisi teferruat”. Hataylı için Amik Ovası ve Amanoslar yoksa yaşam kolaydeğildir.
Pandemi sonrası, yeni dönemde önerilerimizi sırlamaya devam edeceğiz.
